" Σιωπή "

Της σιωπής φίλη καλή
είναι σ’ απάτητο βουνό
άηχη και άδηλη κραυγή
να τραγουδά το πόνο.

Νεράιδες, πουλιά και ξωτικά
απαλύνουν τα έρημα σοκάκια
κάτω από μελωδικά νερά
ν’ ακούγονται φθηνά στιχάκια.

Σε κρυφό δωμάτιο του νου
ο ήλιος να φωτίζει σκιές
να ξεκλειδώνει στιγμές του πρωινού
και οι Ερινύες λαθροθήρες των ονείρων του χθες.

Άκυρη ακροβασία
ανάμεσα στα θέλω και τα μη
να φαντάζει η ανείπωτη επιθυμία
κάποιου φυλακισμένου η φυγή.